Ne ilginç muhabbetler bunlar…

Baba-Kız beraber vakit geçirmeyi çok severiz, zaman içinde yaptığımız geziler, seyahatler, tatiller ve alışveriş turları hem ilişkimize hemde bizlere çok şey kattı. Bu baba-çocuk ikilisinin anne kişisi olmadan yaptıkları gezilerin iki yönü var.
Bir yönü, çoğunluk anne-çocuk halinde parkta takılan kitleye nasıl dahil olabilirim zorluğu. Hani siz dışarıda kaldığınızda çocuğun sosyal adaptasyonu zorlaşıyor, siz isteseniz dahi çocuk sizinle dışarı çıkmak istemiyor. Mesela partka edindiği arkadaşları hep beraber annelerini ikna ederek başka bir yere gitmek istediğinde sizin dahil olamamanız oyunu bozuyor. Siz dahil olsanız bu anne grubu içindeki sohbet bozuluyor.
Aslında bu sohbette  bir babaya kattığı en güzel yönü.Anne-çocuk topluluğunu ve ilişkilerini dışarıdan gözlemleme fırsatı. Bu gözle baktığımızda çok şey öğrenebiliyor insan.
Öncelikle şunu söylemeliyim, ne kadar sessiz konuştuğunuzu düşünseniz de konuşulanlar duyuluyor sevgili anneler, özellikle anneanne/babaanneler!! Bir dönem bizim civarda kimin sütü var kimin yok biliyordum o derece.
E tabi gizlice konuşulan bu konular siz gruba girdiğinizde hiç konuşulamıyor. Bu erkekler “öküz” diyor bir anne yardımcı olmadığını belirtmek istediği eşinden yola çıkarak, aslında çok hararetli bir konu açılacakken gözgöze geliyoruz “hepsi değil, bakın siz ne güzel ilgileniyorsunuz” diye kapanıyor konu.
Bu gruba girişe gelene kadar bir genel gözlem yaparsak aslında genel olarak birbirini tanımayan iki kadının kolayca kaynaşması mümkündür, hele ortada birbirine selam veren iki şirin canlı varsa. Hemen arkadaş olunur, telefon alınır verilir, düzenli park buluşmaları başlar ve hatta kocaların tanıştırılmasına kadar gidiverir konu birden. Fakat siz baba olarak gittiğinizde her nekadar çocuk gibi katalizör bir kavram olsa da toplumumuzda kolay değildir hemen medenice bir sohbet başlaması.
Fakat çocuk toplumsal dinamik dinler mi? gider hemen iki bebe oynamaya gülüşmeye başlar felan derken sohbet başlar. Şüphesiz ilk konu ortak müşterek olan çocuktan başlar kilosu, boyu nasıl doğdu felan derken ilk aylarda ne renk kaka yaptığından, bugün kaç kere yaptığına kadar dökülür insanlar birden. Bir kere parkta kızımla oynayan oğlu için, bir anne bana “sizin kız küçük ama daha uzun bizim oğlandan, ben düzenli emdiremedim sütümde yaramadı ” herhalde ondan dedi.  Kendinize haksızlık etmeyin diyeyim dedim, yemedi.
Uzun lafın kısası, çok özel dediğimiz bir selamı iki sohbeti etmekten çekindiğimiz insanlar bir çocukla yaklaştığında çok farklı oluyor tepkilerimiz samimiyetlerimiz. Aslında çocukların o samimiyetiyle yanaşsak birbirimize nede güzel olacak hayat.