Aynı sevgide bir aileyi yaşatmak lazım…!
Gün Günü kovaladı, ani ve beklenmedik yaşanan hikayemizi daha önce sırasıyla babartesi sendromu ve erken gelebilirim yazılarımızda
yaşadığımız telaşı, Lara’nın kardeşiyle nasıl tanıştığını mümkün
olduğunca anlatmaya çalıştım…
Ama asıl hikaye Mira’nın aramıza gelişi bize neler hissettirdiği, neler yaşattırdığı.
İlk iki yazıdan anladığınız üzere, pazartesi sendromu gibi bir kuramı değiştirecek, tüm planları alt üst edecek, biraz süpriz, bol heyecan ve karşısındakilere yaşattığı şaşkınlıkla tam bir HİÇDURMAZ kızı olduğu kesin
Kimseyi Hiçdurdurmadı…
Ya sabaha karşı saat 04:30 muhterem kayınvalidem tam tekmil hazır hastanede Ben yapamadım yahu bunu
İşte
hal böyle olunca aslında pekte planlı olmayan, bize tatlı bir süprizle
hayatımıza katılacağını öğrendiğimiz Mira, aynı böyle katıldı
hayatımıza… süpriz ve plansız bir şekilde….! O nedenle gerçekten o
geceye dair yaşananları yazmak çok zor…! Tek kelimeyle özetlemek
gerekirse Mira Hiçdurmaz…!
Biraz bu nedenle, biraz kendimize gelelim, yazımızıda fotoğraflarla süsleyelim derken, bu zamana kadar geldik….!
Dediğim gibi bir telaş, bir heyecan, biraz sancı, biraz korku hastaneye vardık…. Doktorumuzun teyid etmesiyle artık herşey netleşmiş, duygular yerine oturmuştu… Sanki bilmiyorduk ama demek duymak daha farklı oldu… Doğum Başlamış ve bizi doğuma alacaklardı…!
Eşim kuaföre gidecek, makyaj yapacak, kaşlarını alacaktı daha…. bu sefer doğum fotoğraflarında daha güzel çıkmak istiyordu Traş olacaktım ben güzel güzel giyinecektim
İkimiz beraber elele doğuma inecek, beraber görecektik küçük kızımızı…
bir kaç duygusal pozumuz olacaktı… gözlerimizin dolduğu, bebeği
kokladığımız…. hamilelik boyunca planımız buydu.
Sanırım doğumdan önce son kontroldü, tüm planlarımızı tamamlamıştık, hiç vir sorun gözükmüyordu.. taki doktorumuz artık hastanede babaların alınmayacağını söyleyene kadar.. O an Ben >
Dedimya biz kendimizce planımızı yapmıştık, hastanede hızlıca kulis çalışmaları, oradan oraya sürüklenip ciddi bir emek sarfedip doğum anında o fotoğraf karesinde olmayı garantilemiştim.
Gel gelelim 13.Ocak saat 04:00′a aniden doğuma gidiyoruz, doğum fotoğrafı için çekime gelecek fotoğrafçımıza ulaşamıyoruz.. Bir kaç telefon ardından, sevgili arkadaşım Pelin ULCA açıyor telefonu… onunlada doğumdan önce konuşmuşuz, kendiside güzel fotoğrafları ve bilgisiyle çok sevdiğim bir arkadaşımdır. Sabah 04:00 telefonumu açmış… bir ilginç sohbette onunla başlamış
+ Pelin Rahatsız etmiyorum değil mi ? ( Soru Çok saçma fakat durum böyle)
- Yok canım :)))) ( Cevap uyanamamış arkadaş cevabı )
+ Sevincin Doğum Fotoğraflarını Sen Çekermisin ?
- Tabi fakat size fotoğrafçı gelmeyecekmiydi?
+ Gelecekti fakat ben ulaşamıyorum kendisine, sanırım duymuyor telefonumu..!
- Tamam, ne zamandı doğum?
+ Pelin Doğum şimdi, ileride bir zaman olsa neden bunları saat 4 te konuşalım..!
- Anam ben çıkıyorum hemen
Hemen çıktı geldi, o gelene kadar hazır iznide almışken, içeri sızmış doğumu bekleyen ben >
Kendisine ve arkadaşlığına ne kadar teşekkür etsem azdır…!Teşekkürler Pelin...!
Doğum başladı, yine o aynı heyecan… bu sefer elele giremedik ameliyathaneye, ama öpe koklaya gönderdim BALIM’ı geliyorum bende dedim… o uyuyordu, onun yerine ben bakıyordum… zaten bir yürek olduk bir aile kurduk, bir evlat sahibi olduk… şimdi tek yürek yeni bir birey geliyordu ailemize…!
Çok geçmedi, aman bu ne, bu biraz kocaman mı felan derken, tombuk bişi çıktı ortaya… doktorumuz Gazi Bey, bebeği ilk bana gösterdi… özdemir bey bu kara kız maşallah pek toplu dedi…
Hani derler ya Kara-Kuru, bizimki biraz Kara DOLU geldi
Bir Dokuz dakika daha geçirmiştik… yuvamıza yeni bir yıldız geldi.
Bir yıldız kaydı ailemize adını Mira Koyduk….!
Yep yeni bir nefes geldi ailemize…. şimdi daha bir aile olduk, şimdi daha bir baba oldum… Artık Baba olup bir evladı sevmek kadar adil olup iki evlada sevgini vermeyi de öğrenmek lazım….!
Aynı sevgide bir aileyi yaşatmak lazım…!
Beraber büyüdük, beraber yaşadık, beraber güldük, beraber ağladık…!
Bana aileyi öğreten aileme, eşimi benim için doğuran kaynanama, öğrendiklerimi fazlasıyla yaşatan çekirdek aileme… ailenin biyolojik olmadığının en büyük kanıtı dostlarıma…. HİÇDURMAZLAR büyüdü Be!!
Ama asıl hikaye Mira’nın aramıza gelişi bize neler hissettirdiği, neler yaşattırdığı.
İlk iki yazıdan anladığınız üzere, pazartesi sendromu gibi bir kuramı değiştirecek, tüm planları alt üst edecek, biraz süpriz, bol heyecan ve karşısındakilere yaşattığı şaşkınlıkla tam bir HİÇDURMAZ kızı olduğu kesin
Kimseyi Hiçdurdurmadı… Ya sabaha karşı saat 04:30 muhterem kayınvalidem tam tekmil hazır hastanede
Ben yapamadım yahu bunu 
İşte
hal böyle olunca aslında pekte planlı olmayan, bize tatlı bir süprizle
hayatımıza katılacağını öğrendiğimiz Mira, aynı böyle katıldı
hayatımıza… süpriz ve plansız bir şekilde….! O nedenle gerçekten o
geceye dair yaşananları yazmak çok zor…! Tek kelimeyle özetlemek
gerekirse Mira Hiçdurmaz…!Biraz bu nedenle, biraz kendimize gelelim, yazımızıda fotoğraflarla süsleyelim derken, bu zamana kadar geldik….!
Dediğim gibi bir telaş, bir heyecan, biraz sancı, biraz korku hastaneye vardık…. Doktorumuzun teyid etmesiyle artık herşey netleşmiş, duygular yerine oturmuştu… Sanki bilmiyorduk ama demek duymak daha farklı oldu…
Doğum Başlamış ve bizi doğuma alacaklardı…!Eşim kuaföre gidecek, makyaj yapacak, kaşlarını alacaktı daha…. bu sefer doğum fotoğraflarında daha güzel çıkmak istiyordu
Traş olacaktım ben güzel güzel giyinecektim
İkimiz beraber elele doğuma inecek, beraber görecektik küçük kızımızı…
bir kaç duygusal pozumuz olacaktı… gözlerimizin dolduğu, bebeği
kokladığımız…. hamilelik boyunca planımız buydu.
Sanırım doğumdan önce son kontroldü, tüm planlarımızı tamamlamıştık, hiç vir sorun gözükmüyordu.. taki doktorumuz artık hastanede babaların alınmayacağını söyleyene kadar.. O an Ben >
Dedimya biz kendimizce planımızı yapmıştık, hastanede hızlıca kulis çalışmaları, oradan oraya sürüklenip ciddi bir emek sarfedip doğum anında o fotoğraf karesinde olmayı garantilemiştim.
Gel gelelim 13.Ocak saat 04:00′a aniden doğuma gidiyoruz, doğum fotoğrafı için çekime gelecek fotoğrafçımıza ulaşamıyoruz.. Bir kaç telefon ardından, sevgili arkadaşım Pelin ULCA açıyor telefonu… onunlada doğumdan önce konuşmuşuz, kendiside güzel fotoğrafları ve bilgisiyle çok sevdiğim bir arkadaşımdır. Sabah 04:00 telefonumu açmış… bir ilginç sohbette onunla başlamış
+ Pelin Rahatsız etmiyorum değil mi ? ( Soru Çok saçma fakat durum böyle)
- Yok canım :)))) ( Cevap uyanamamış arkadaş cevabı )
+ Sevincin Doğum Fotoğraflarını Sen Çekermisin ?
- Tabi fakat size fotoğrafçı gelmeyecekmiydi?
+ Gelecekti fakat ben ulaşamıyorum kendisine, sanırım duymuyor telefonumu..!
- Tamam, ne zamandı doğum?
+ Pelin Doğum şimdi, ileride bir zaman olsa neden bunları saat 4 te konuşalım..!
- Anam ben çıkıyorum hemen
Hemen çıktı geldi, o gelene kadar hazır iznide almışken, içeri sızmış doğumu bekleyen ben >
Kendisine ve arkadaşlığına ne kadar teşekkür etsem azdır…!Teşekkürler Pelin...!
Doğum başladı, yine o aynı heyecan… bu sefer elele giremedik ameliyathaneye, ama öpe koklaya gönderdim BALIM’ı geliyorum bende dedim… o uyuyordu, onun yerine ben bakıyordum… zaten bir yürek olduk bir aile kurduk, bir evlat sahibi olduk… şimdi tek yürek yeni bir birey geliyordu ailemize…!
Çok geçmedi, aman bu ne, bu biraz kocaman mı felan derken, tombuk bişi çıktı ortaya… doktorumuz Gazi Bey, bebeği ilk bana gösterdi… özdemir bey bu kara kız maşallah pek toplu dedi…
Hani derler ya Kara-Kuru, bizimki biraz Kara DOLU geldi
Bir Dokuz dakika daha geçirmiştik… yuvamıza yeni bir yıldız geldi.
Bir yıldız kaydı ailemize adını Mira Koyduk….!
Yep yeni bir nefes geldi ailemize…. şimdi daha bir aile olduk, şimdi daha bir baba oldum… Artık Baba olup bir evladı sevmek kadar adil olup iki evlada sevgini vermeyi de öğrenmek lazım….!
Aynı sevgide bir aileyi yaşatmak lazım…!
Beraber büyüdük, beraber yaşadık, beraber güldük, beraber ağladık…!
Bana aileyi öğreten aileme, eşimi benim için doğuran kaynanama, öğrendiklerimi fazlasıyla yaşatan çekirdek aileme… ailenin biyolojik olmadığının en büyük kanıtı dostlarıma…. HİÇDURMAZLAR büyüdü Be!!
Yorumlar
Yorum Gönder