Ne BABA bir Gün :)

Çok uzun zaman oldu, bir iki kelime atmayalı hatıra defterimize, ama bugün bir kaç satır yazalım, az biraz gülümseyelim dedim.

İşte bu fotoğraf karesiyle başladı kızımla ilk fotografik maceram, daha anne karnında yaramaz, tek dişli hınzır bir kızdı 

kızımız, beraber uyuduk, beraber büyüdük

Üzerinde, uyumaktan keyif aldığı için saldığım bir göbeğim oldu.

Kendi ufak maceralarımızı HİÇDURMAZLAR diye bir seri haline getirdik, ufak bir seven kitlemiz takipçilerimiz bile oldu.

Kavga ettik, güldük, eğlendik, öğrendik ve ailecek güzel zaman geçirmeye çalıştık.

Sanırım becerdik de.

Bu sene 2. Babalar günüm, çok yorucu ve yoğun bir hafta ertesinde, çok yorgun olduğumun farkında olan eşim, bizim minik hiçdurmaz'ı yattığım odadan uzak tutmaya çabalarken, ben gerçekten çok zor kalkmaya çalışıyorum. Tüm yorgunluğun üstüne eklenmiş bir polen alerjisi, gözler kıpkırmızı, burun çeşme olmuş, kaşınır bir yandan hapşırık bir yandan, doğrulmuş yatağın içinde oturuyorum, kendimi kafamı biraz toplamak için.

Bukle bukle saçlı, minik bir lokma giriyor içeri.... bıda bıda diyerek. Bezininde kabarttığı donut tadında minik totosunu sallaya çeke, yatağa çıkıyor, geliyor boynuma sarılıp, eliyle sırtıma vurarak, baba diyo, birde baba dudağı öpücük...

İŞTE BU BABALAR GÜNÜ....

BABALAR GÜNÜ'nü bana hediye eden eşime

BABALAR GÜNÜNÜ doya doya yaşatan kızıma sonsuz teşekkürlerimle...