Adı Konulmamış Bir Aşk

Canan Tan İz adlı kitabına başladım, bir baba kız hikayesini anlatıyormuş, okuduğum yere kadar bir baba kız öyküsü kadar, sorumlu bir aile bireyi olmayı da anlatıyor bence.. iş güç derken beklediğimden yavaş ilerliyor kitap, bu yere kadar bir bölümü çok beğendim...

Muzo ile aramızda evlilik konuşmuyorduk artık. Bir adım öteye geçmiş, daha ütopik planlarla savaş staratejilerimizi güncelleme yolundaydık. Fazla atak değildim ben asıl eylemci Muzo'ydu. Hergün yeni ve olmayacak projelerle karşıma çıkıyor, gerçekleşmesinin imkansızlığını kavrayınca da küçük, uysal bir çocuk gibi vazgeçiyordu....

......

Ailesinde yaşananlara isyan kitabın genç kızı ve sevgilisi, çılgınca bir ilişki içindeler, uzun uzun yazmamak için kısaca oğlan kızı öpmek ister, ve o çılgın ilişkide kız karşı çıkar ve karşılıklı sohbetlerden sonra kızın ağzından değerlendirme der bölümden alıntılar yapmaya devam ederim :)

.....

O zamanlar bu sorulara yanıt verebilecek duygusal donanıma  sahip değildim. Gerçek olanı çok sonra görebildim. Farkında bile değildik ama, öncesinde karşı cinsi tanımaya fırsat bile bulalamış iki acemi aşıktık Muzo'yla. Öyle olumsuz şartlarda bir araya gelmiştik ki, beraberliğimizin aynı amaca yönelik yapay bir yakınlaşma olduğunu düşünmüştük. Atak, gözü kara, delişmen hallerimiz, söz konusu aşk olduğunda, el yordamıyla yolunu bulmaya çalışan iki kararsız sevdalıya dönüştürüyordu bizi. Doğruydu, birşeyler kıpırdanıyordu yüreklerimizde ama, tanıyı koymayı beceremiyorduk. Korkuyorduk belki yanılmaktan... yaşadığımız onca yanlışın üzerine yenilerini eklemekten......

..... İkimizden biri deli yüreklilik edipte " Bundan öte aşk mı olur seviyoruz birbirimizi!" diyemedi. Sevmek ve sevimek yerine öç almaya, kine, nefrete odakladık duygularımızı. Yazık oldu!

Bir anne, bir baba olarak güzel olan herşey bizim eserimiz olduğu gibi, herşey bizim eserimiz... sevgi ile dünyaya bir can getiren biz çocuk sahipleri, ne hakkımız var onları sevgiden korkar hale gelmiş bireyler yapmaya... Kitabı ne kadar süre içerisinde bitirebilirim bilmiyorum ama en başta dediğimden öte, bir baba kız hikayesi kadar bir çekirdek aile içerisinde herkesin bir parça bulabileceği bir hikaye.... Bizim çocukluğumuz da Mahalleler vardı, biz mahalle çocuğu olarak büyüdük... koca bir mahallede terbiye aldık... bir çocuk büyüdüğünde çevresini yansıtır...

Not: italik karakterler ile yazılı kısımlar Canan Tan - İz kitabından alıntıdır.