BAĞLANMA DEĞİL BAĞLAN

Bazı bazı, bebek sahibi olmak bencilce bir duygu diyorum kendi kendime. Hiç bilmeden, hiç isteklerini sorgulamadan her geçen gün kötüleşen bu dünyaya bir hayat getiriyorsunuz.

Bu içten, bu masum gülüşü bu pis dünyaya getiriyorsun. Bu kadar içten, sıcak bakışı bu soğuk bu yalan dünyaya sokuyorsun.

Böyle bir dünyaya böyle bir hayat katıyorsun.

Belkide neden bu, dünyaya bir hayat vermek...

içinde yalan olmayan
içinde menfaat olmayan
kandırmaca olmayan
Basit, sade, biraz yumurcak, biraz mız mız... ama hissettiği gibi yaşanması gerektiğini hatırlatan bir hayat.

Belki bebekler bu yüzden bu kadar güzel, bu kadar keyifli, bu kadar zor olmasına rağmen... bu hatayya
Sevgiden o kadar uzak kalmışız ki, Bir derginin bebek gelişim ekini bir bölümü okumam için uzattı...
Bölümü okuduktan sonra dergi ekine göz gezdirdiğimde anne babalara uyarılarda bulunuyor
- Bebeğinize Bol Bol dokunun
- Yanlız bırakmayın
-Göz Kontağı Kurun
ve bana en ilginç gelen başlık şu oldu BAĞLANMA DEĞİL BAĞLAN.
Aslında tüm bu başlıklar, çok basitçe bizim karşımızdan beklediklerimiz değil mi ?
Bu kadar mı unuttuk sevmeyi.