kızım olsa dediğim günlerden...

Hep bir kızım olsun istedim; sağlık ve huzur versin, Allah 2 kız evladı bağışladı bana. Hiç çocuğum olmadan düşünürdüm bir kızım olsa ne yaparım diye...
Öncelikle kız evlat ne olursa olsun sevgiyle yetiştirirdim. En çok sevgiye ihtiyacımız var çünkü...!
Bir kızım olsa ona toplumda kendisini asla geride hissetmemesini telkin ederdim.
Malum yaşadığımız dünyanın ataerkillği nedeniyle, herhangi bir topluluğa ait olmadan, herhangi bir topluluğun ilerisi ve gerisinde kalmadan özgür yaşamasını öğütlerdim.
Özgür yaşamın kendi içinde olduğu, önce kendi düşüncesini özgür bırakabilmesini öğütlerdim.
İçinde yaşadığı toplumda tamamen kendi düşünceleriyle ve yalnızca kendisi olarak var olması gerektiğini öğütlerdim
Empati; Kendisi gibi düşünmeyenlere, giyinmeyenlere, yaşamayanlara tepki  göstermemesi gerektiğini kendisini gerçekten saygıdeğer kılacak olan şeyin farklılıklara gösterbildiği saygıdan ibaret olacağını hatırlatırdım.
Okumasını isterdim, okudukları ve yaşadıklarından öğrenip... Ona okutulanlar ile bir karşılaştırma yaparak farkını görmesini isterdim.
Hataya karşı korkusuz olmayı öğretirdim.
Hayata karşı korkusuz olma, seçme bilincini kuvvetlendirir.
En az bir sanat dalıyla uğraşmasını isterdim, sanat düşüncede çoğalmayı destekler, yaratma gücünü hissetsin isterdim.
Çocukluğu ve gençliği boyunca tanıdığım önemli insanlarla mutlaka onu tek tek tanıştırır, onları dinlemesini ve izlemesini sağlar, hepsinden bir şeyler öğrenmesine çabalardım.
bir şekilde günlük tutmasını tavsiye ederdim.
Ne yapmak isterse istesin her zaman arkasında olacağımı ona mutlaka hissettirirdim.