Ben O'nun Gördüklerini Yaşıyorum

Ne zamandır yazmak istediğim bir yazıydı bu, ha bugün ha yarın derken bugün bitmek üzere, yarın başlamak üzere iken oturdum makinenin başına...

Hamilelik, Annelik, Babalık derken çok büyük bir sektör halini almış bu doğum olayı, inanılmaz bir hizmet sektörü... Dünyaya aileye gelen yeni bir can.. ve bu sürecin sonunda bize tüm bu süreci hatırlatan belgeleyen Doğum Fotoğrafçıları.
Belkide Ara Güler'in  aldığı bir ödül sonrası, Sanatçı olarak tanımlanmayı şiddetle reddediyorsunuz? sorusuna 
verdiği 
" Fotoğraf sanat falan değildir deyip duruyorum millete. Neyse ki ödül kültür hayatına katkı yapanları da kapsıyor! Bizler görsel tarihçiyiz. Tarih, sanattan daha önemlidir bana soracak olursan." cevabı ne kadar güzel yerde konumlandırıyor fotoğrafçıları.


Bu gece onlar hakkında bir kaç cümle yazmak istedim. Belki görsel sanatlara ilgimden, belki ara ara bende çekmeye çalıştığım fotoğrafa merakımdan, Eşimin doğumu yaklaştıkça bu işe bir hayli önem vermiştim. O dönemde diyebilirim ki hemen hemen tüm doğum fotoğrafçılarının önce tek tek web sitelerini inceledim. Onlar hakkında forumları okudum, bu işi okudum... ve sonra aklımda belirlediğim tek isim ile yola çıktım.
Aksi şeytan, uzun konuşmalarım ve bir telefon ucunda yaptığım şirinlikler işe yaramadı ve onun planlanmış programını değiştiremedim. İş ortağı ile beraber bir programları vardı. Aksi gibi O kimi önerse, onlarda müsait olamadı felan derken... hemen hemen tüm bu arkadaşlar ile en azından telefon ucunda tanıştık... Bir kısmı ile arkadaş olduk görüştük, kimileri internet üzerinden sohbetimiz devam etti.

Sohbet muhabbet iyi hoş ama benim aklım O'nda kalmış zaman geçiyor kimseyi bulamazken, bir kişiyle sözde OK'leştik. Biz OK dedik bir telefon O benim şirin sıcak espirik sesimi unutmamış, program iptal edilmiş ve geri aradı. Çok sevindim, sevgi topağı oldum, ama söz verdiğim bir kişi vardı, onu aradım kendisinden masumca söylenen kandırık bilgiler eşliğinde durumu açıklayarak, onayını alarak sözümüzü geri aldık. Artık herşey tamamdı.

25.Eylül.2011 oldu sabah hastane odasındayız, heyecan üst noktada, kalp atıyor nefes almak zor, gördüğüm her şey hayal, bir dakika önce ne gördüm bilmiyorum.... hastane odasının kapısı açıldı Burçin içeri girdi. Yüzümüze bir gülümseme geldi, heyecanımız onunla biraz dağıldı...Heyecan içinde Unutacağımız her şeyi aile tarihimizin sayfalarına işlemeye başladı. İşte o zaman anladım, bir çift göz gelmiş bize... Beraber ameliyathaneye indiğimizde zaman nasıl geçti ne oldu hiç bilemez oldum.... operasyon başladı 9 dakika sonra bir ağlama sesi, 15. dakika gözlerimin önünde bir can ve 3 ağlama sesi... odaya gidiyoruz, koşuşturma devam ediyor... gün bitiyor... O işim bitti diyip gidiyor....

Şimdi düşündüğünde işe bak sen,

Karının doğum sancısı başlar, seninle gece gelip sabaha kadar bekler.
Yemeği bırakır, Uykuyu bırakır, Eğlenceyi bırakır belki zaman zaman tatilini bırakır. Hani bazen düşündüğünde duşta sabunlu kalmak gibi bir şey.

Tanımadığı bir insanın mutluluğunu belgelemeye çalışır. Mutlak acı olaylara da şahit olur... Bir işte böyle bir tramva bedeli nedir? Sizler hiç işleriniz için bunları yaptınız mı ?Ben ayrı ayrı tüm bu arkadaşları özveri ve emeklerinden dolayı kutluyorum, çok zor bir iş yapıyorlar...

Biz aile olarak hayatın bize sunduğu en güzel hediyeyi yaşıyoruz. Bunu ilk Burçin Çobanoğlu gördü, biz yaşıyoruz... bu güzellik nasıl başladı biz Burçin'in gözünden gördük. Hatıralarımızı hep onun gözüyle tazeleyeceğiz.

Lütfen bu insanlar ile beraberliğinizde bunu hep hatırlayın, bu sadece maddiyata dayalı bir hizmet değil, Şunu hep kendinize sorun, Bir Doğum Fotoğrafçısına ödediğiniz bedeli biri size ödese eşinizin doğumuna girmesine izin verir misiniz ?
Bu arkadaşlar sizin hayatınızın en önemli anlarını kendi hayatları ile kesiştiren insanlar. Ortaya çıkan fotoğrafları beğenir beğenmezsiniz... ama sonunda sizin hayatınızın en önemli hatıraları bu insanların hayatı ile kesişmiş durumdadır.

Bu bir iş, içinde çok kez sevgi ve dostluk olan bir iş... hani derler ya iş insanla yapılır... böyle bir iş bu...
Ben buradan öncelikle kızımın yarı ebesi Burçin'e bize o gün bir göz, o günden bu yana bir dost olduğu için. Bu sayede kazandığım diğer dostlar, Çiseren, Jasmin, Ayça, Vuslat'a arkadaşlıkları için teşekkür ederim...

Unutmayın biz onların gördüklerini bekledik, onların gördüklerini yaşıyoruz.
Hepinizin gözüne yüreğine sağlık...

Doğum fotoğrafı çektirmek için anlaşmaya bu yazı ile gidenlere %5 indirim yapacaklar. :)